طب سوزنی یا سوزن درمانی یکی از مهم‌ترین شاخه‌های طب سنتی چین است، که نظیر بسیاری از قواعد و قوانین طب سنتی مبنای علمی تایید شده ندارد و روشی تجربی محسوب می‌شود. در این روش درمانی، متخصصین سوزن‌های نازکی را به نقاط مشخص بدن که گذرگاه انرژی نام دارند فرو می‌کنند. طب سوزنی در اغلب موارد با هدف تسکین درد تجویز می‌شود و همانطور که قابل حدس است روش انجام آن در کشورهای گوناگون با هم تفاوت دارد. این طب در ایالات متحده بر اساس قوانین طب سوزنی سنتی چینی یا TCM و در آلمان بصورت کاملا متفاوتی انجام می‌گیرد. اصولا روش های درمانی متعدد دارای عوارض گوناگونی هستند. طب سوزنی نیز یکی از همین روش های درمان با مزایا و معایب خود است.
طب سوزنی به تدریج با رهبری سیاسی کشور کنار رعایت طب غربی در چین محبوبیت پیدا کرد. این طب برای اولین بار در قرن ششم از طریق مبلغان پزشکی به کره و پس از آن به ژاپن گسترش یافت. سپس از فرانسه به اروپا راه یافت. پس از آن در قرن بیستم، در ایالات متحده و کشورهای غربی گسترش پیدا کرد. به عنوان یک قاعده کلی می‌توان گفت سوزن درمانی یک روش مستقل برای درمان مشکلات بیماران نیست، بلکه در گروه روش‌های تکمیلی است که با دیگر راه‌های درمانی ترکیب می‌شود.
نظرات